Istana Maziah

Istana Maziah adalah lambang kemegahan Institusi Kesultanan Terengganu. Istana Maziah yang terletak berhampiran Bukit Puteri dan berhadapan dengan Taman Shahbandar merupakan kediaman rasmi Sultan Terengganu. Di Istana Maziah inilah upacara rasmi negeri diadakan seperti istiadat pertabalan Sultan Terengganu, perkahwinan dan sambutan tetamu utama negeri. Istana Maziah yang indah dan menarik ini merupakan istana bersejarah dan menjadi lambang kebesaran negeri Terengganu.


Terdapat sedikit percanggahan mengenai tarikh pembinaan Istana Maziah. Terdapat dua catatan mengenai tarikh pembinaan Istana Maziah. Mengikut catatan Engku Pengiran Anum, batu asas pembinaan istana ini dimulakan pada hari Jumaat, 31 Mei 1895 (7 Zulhijjah 1312) pada masa pemerintahan Sultan Zainal Abidin III (1881-1918), manakala catatan Dato' Seri Amar Di Raja Haji Ngah Muhammad bin Yusof pula, Istana Maziah ini dibina pada tahun 1897.


Istana Maziah dibina dengan senibina Peranchis bagi menggantikan Istana Hijau yang terbakar. Istana Hijau dibina semasa pemerintahan Sultan Omar pada 10 Mac 1870 (7 Zulhijjah 1286). Tengku Chik Abu Bakar Bin Tengku Abdul Jalil yang merupakan saudara ipar Sultan Zainl Abidin III bertanggungjawab sebagai pengurus pembinaan dan jurutera.

Beliau dibantu oleh Engku Besar Paduka Raja Sayyid Abdullah Bin Zin Al-Idrus, Encik Muhammad Bin Abdul Rahim dan juga Dato’ Mata-Mata. Tengku Panglima Besar Tengku Muda Kechik pula ditugaskan untuk mendapatkan kayu, manakala batu-bata dan kapur pula diuruskan oleh Tengku Besar Paduka Indera.

Bahan yang digunakan dalam pembinaan istana ini terdiri daripada campuran kapur, tanah liat, pasir, garam, putih telur dan manisan. Kira-kira 20 orang tukang berbangsa Melayu dan Cina terlibat dalam pembinaan istana ini.

Upacara 'naik istana' diadakan pada 7 Ogos 1903 (14 Jamadil Awal 1321). Tidak berapa lama selepas itu, Tengku Embong Musa yang merupakan Ketua Jabatan Kerja Raya telah menambah lantai di bahagian anjung istana yang pada ketika itu di bawah anjung istana ini.

Ketika pemerintahan Sultan Sulaiman Badrul Alam Shah (1920-1942), layang-layang anak tangga dipinda. Seterusnya pindaan dilakukan lagi di masa pemerintahan Sultan Nasiruddin Shah (1945-1979). Bilik di tingkat bawah terletak Singgahsana di sebelah matahari naik telah dibuang pintunya supaya ia bertambah luas. Dengan Singgahsana dipindahkan di tingkat atas.

Pada tahun 1954, dibina pula layang-layang tangga hadapan di sebelah matahari jatuh. Selain itu bilik di tingkat sebelah atas matahari naik telah dirobohkan untuk ditempatkan Singgahsana.

Pada tahun 1972, sebuah bangunan tambahan dibina di bahagian rusuk sebelah barat. Seterusnya Singgahsana pula ditempatkan di tingkat atas bangunan baru istana ini. Pada tahun 1998, satu tambahan baru telah dibina di bahagian hadapan istana ini.


Selain menkmati keindahan binaan Istana Maziah dari luar pagar istana, anda juga boleh berehat di Medan Maziah yangg terletak bersebelahan dengan Istana Maziah.